Campingplezier is van alle tijden

Als klein kind kampeerde ik met mijn ouders. Ik koester warme herinneringen aan die tijd, met mijn oma als oppas. Wat hadden we een plezier op die camping. Nu ben ik het die op de camping op mijn kleinkinderen past. De camping is veranderd, de accommodaties zijn steeds luxer geworden, maar kinderen hebben er nog steeds erg veel plezier.



Kamperen doen we al ons hele leven. Een hotel of appartement háált het niet bij het heerlijke buitenleven. Maar als je bedenkt hoe we ooit met ons eenvoudige enkeldaks-tentje op pad gingen, dan is er toch wel wat veranderd. Waren we vroeger al blij met een simpel grasveld en eenvoudig sanitair, tegenwoordig is de camping een echt vakantiepark geworden. Wie had ooit kunnen denken dat kamperen nu voelt als een luxe vorm van vakantie? En die luxe is zo betaalbaar als je zelf wilt, want de keus is groot. Wat gebleven is, is dat heerlijke buitenleven. Of, zoals de Britten het zo mooi kunnen zeggen: the great outdoors.

Kinderplezier
Gek eigenlijk, die hang naar luxe op vakantie. Ik schrijf dit verhaal vanuit een luie stoel op het terras van een riante stacaravan, die voorzien is van alle moderne gemakken. Zoals ons eigen toilet en een douche waar je zo vanuit je slaapkamer in stapt. Je warmt van alles op in de magnetron en wat moet je tegenwoordig zonder grote koelkast? Terwijl de cappuccino in de kopjes pruttelt kijk ik op van mijn papier en heb ik uitzicht op het (verwarmde!) zwembad waar onze kleinkinderen dikke pret beleven. Als ik mijn dochter daar zo met die kleintjes zie spelen, moet ik onwillekeurig denken aan hoe ik ooit kampeerde toen ik zo oud was als die kinderen daar met hun waterpret. We zijn inmiddels twee generaties verder en eigenlijk is er in de belevingswereld van kinderen niet veel veranderd. Alleen moest ik het doen met een teiltje vol water en mijn plastic eendje en gaat mijn kleindochter straks met haar zwembandjes in de 'stroomversnelling' en de 'avonturenrivier' en hoor ik mijn kleinzoon boven in de superglijbaan kraaien van plezier. Toch had ik ook plezier in mijn teiltje. Plezier is het woord dat door de jaren heen aan onze kampeervakanties is blijven hangen. Toen ik een kleuter was, in mijn tienertijd, toen ik zelf een jong gezin had en ook toen onze kinderen opgroeiden. Campingplezier is van alle tijden.

Meegroeien
Nu ik toch in een nostalgische bui ben, herinner ik me heel goed hoe wij met onze jonge kinderen en een geleende vouwwagen op pad gingen. Ik weet nog dat er op onze camping toen ook al huuraccommodaties waren. Die stacaravans waren eigenlijk oude toercaravans met oranje/bruine gordijntjes die niet van hun plaats kwamen. “Daar zou ik nou nooit voor kiezen,” hoor ik mij nog tegen mijn man zeggen. Later, toen de geleende vouwwagen was vervangen door onze eerste (tweedehands) caravan zag ik op diezelfde camping al wat moderner onderdak in de verhuur. We maakten daar kennis met mensen die kinderen in dezelfde leeftijd hadden als de onze en die lieten ons zien dat hun Vacansoleil stacaravan al heel wat meer bood. Het spoelbakje met tweepits gasstel was inmiddels een echte keuken geworden en bij slecht weer kon je tenminste met het hele gezin aan tafel zitten. Toen onze kinderen de tienerleeftijd naderden kochten we onze eerste splinternieuwe caravan. Apetrots reden we ermee naar de camping. En weer bleek de stacaravan te zijn meegegroeid. Er zat nu zelfs een eigen toilet in – goh, dat hadden wij best kunnen gebruiken toen onze kinderen klein waren, dacht ik nog. Zeker met jonge kinderen is een eigen toilet best wel handig. En proper. Mijn antipathie tegen de stacaravan begon al wat scheurtjes te vertonen.

We zijn om
Onze kinderen vlogen uit en gingen zelfstandig op vakantie. Voor ons een gekke periode, want we waren nu met z'n tweetjes en hadden een veel te grote caravan aan de trekhaak. De camping had inmiddels een prachtig zwembad laten bouwen, er was een restaurant en de gezellige avonden waren nog steeds gezellig, maar dan wel in een riant onderkomen waar ook ruimte voor bijvoorbeeld dansen en karaoke was. De Vacansoleil stacaravans waren er ook nog steeds. En weer waren ze luxer geworden. Nieuwsgierig als we waren gingen we even kijken. Warm en koud stromend water, apart toilet en een mooie eigen douche. De keuken was amper nog van die van ons thuis te onderscheiden en buiten had de stacaravan een riant houten terras, compleet met lekker luie ligstoelen. Toen kon ik er niet meer omheen. Zeker niet toen ik de prijs voor een nachtje in al die luxe hoorde. We hebben tegenwoordig lekker veel vrije tijd en gaan nog steeds met onze eigen caravan zo vaak mogelijk op stap. Maar als onze kleinkinderen op vakantie gaan boeken wij ook op dezelfde camping. Als onze dochter en haar man 's avonds even willen relaxen bij de avondanimatie van de camping, passen wij op de kleinkinderen vanuit onze stacaravan. Ja, je leest het goed: onze stácaravan. Wij zijn het levende bewijs van kampeerplezier door de jaren heen.

Tekst: Anneke van Ostade

Gerelateerde artikelen

• Beschermd in de zon
• Moeders en kinderlogica
• Gespot in de branche
• Warme aardappelsalade met spek
• De nieuwste trend heet fietsarrangement
• Gespot in de branche
• Gebakken zwaardvismoten
• Over Wijn
• Pure beleving
• Terugblikken met Sander & Jessica
• Gespot in de branche
• Nederland Fietsland!
• Gespot in de branche
• Gespot in de branche
• Gespot in de branche
• Over Wijn
• Over Wijn
• Over wijn
• Waar gaan we naartoe in 2011?
• Paella met gerookte vis
• Griekse lamsspiesen